برج آزادی :
برج آزادی نماد شهر تهران است که در سال ۱۳۴۹توسط معمار ایرانی، حسین امانت به یادبودجشنهای ۲۵۰۰ساله شاهنشاهی ایران طراحی و ساختهشد. این برج، تا قبل از انقلاب ۱۳۵۷ به نام «برج شهیاد» معروف بود هم اکنون به «برج آزادی» معروف گردیدهاست.
این برج که در سمت غرب شهر تهران قرار دارد در مراسم افتتاحیه محمدرضا شاه پهلوی و همسرش شهربانو فرح دیبا حضور داشتند و منشور حقوق بشر کوروش بزرگ (نخستین نوشته حقوق بشر از کوروش کبیر، پادشاه هخامنشی) برای نخستین بار در این مکان پردهبرداری شد.
برج آزادی تهران ، نمونه ای از المان شهری به طراحی و اجرای حسین امانت به یادگار مانده است که معماری شاخص آن، تلفیق طاقهای معماری قبل و بعد از اسلام و تبدیل آن به المانی زیبا به لحاظ معماری مبدل شده است. معمار این بنا به جزئیات اجرای بنا و نحوه چیدمان سنگهای نماد دقت فراوانی داشته تا در نهایت اجزا به کل واحدی بدل گردند.
مزایای برج آزادی :
۱.یکی از نمادهای مهم شهری پایتخت است. معماری و تزیینات آن بسیار زیبا و در نوع خود بینظیر است.
۲.یکی از زیباترین طلوع و غروب های تهران را در برج و میدان آزادی تجربه خواهید کرد.
۳.در صورت تمیز بودن هوای پایتخت، مکانی عالی برای عکاسی و تماشای تهران از زاویه ای متفاوت است.
تاریخچه برج آزادی :
تاریخچه برج آزادی به سال ۱۳۴۵ هجری شمسی بر میگردد. در این سال طرح یک نماد معرف ایران بین معماران ایرانی به مسابقه گذاشته شد و در نهایت طرح مهندس حسین امانت، بیست و چهار ساله و فارغالتحصیل دانشگاه تهران برنده و برای ساخت انتخاب شد.
پروژه برج آزادی در آبان ۱۳۴۸ آغاز شد و پس از بیست و هشت ماه کار، در ۲۴ دیماه ۱۳۵۰ با نام برج شهیاد به بهره برداری رسید.
معماری برج آزادی تلفیقی از معماری دوران هخامنشی، ساسا نی و اسلامی است. این بنای سه طبقه دارای چهار آسانسور و دو راه پله و ۲۸۶ پلکان است. در محوطه زیرین آزادی چندین سالن نمایش، نگارخانه، کتابخانه، موزه و… قرار دارد. طول این بنا ۶۳ متر، ارتفاع آن از سطح زمین ۴۵ و ارتفاع از کف موزه ۵ متر است. گفته میشود در ساخت برج آزادی چهل و شش هزار قطعه سنک بریده و پرداخت شده به کار رفتهاست.
معماری داخلی برج آزادی :
برج آزادی تلفیقی از سنت و مدرنیسم است بهخصوص سقف طبقه دوم. در ورودی برج، هریک از لنگههای سنگی درها، حدود ۵/ ۳ تن وزن دارد. جنس این سنگها از گرانیت است.
درون برج آزادی بخش های کاربردی و متنوعی وجود دارند. بخشهایی همچون گذرگاه پیشینیان، تالار کهن، سالن ایرانشناسی، سالن ایران نما، سالن تشریفات، تالار آینه، سالن انتظار، تالار دانستنیها، سالن نمایش، کتابخانه و نگارخانه. بیشتر این فضاها در زیر زمین برج و بین ۵ تا ۱۵ متر پایینتر از سطح زمین هستند.
این بنا دربرگیرنده چهار طبقه، چهار آسانسور، دو راهپله و ۲۸۶ پلکان است. دسترسی به طبقات فوقانی این بنا، از تالار کهن و توسط ۲۸۶ پله یا دو آسانسور امکانپذیر است. آسانسور اول دو طبقه را طی میکند و به سقف سیمانی میرسد سپس برای رفتن به طبقه چهارم، از آسانسور دوم استفاده میشود. هیچیک از سقفها بسته نیستند و همه آنها به فضای بالاتر راه مییابند.
نمای برج آزادی :
میدان آزادی از نمای قائم (تصویر ماهوارهای) دارای نمایی مستطیل شکل است. در تصویر افقی از روبرو، همانند یک سرباز هخامنشی به تصویر کشیده شده است.
۱. تالار آینه برج آزادی :
تالار آینه با ۲۹۶ مترمربع مساحت (۷/۲۶ متر طول و ۱۱ متر عرض) در مجاورت تالار کهن قرار دارد. در دو طرف آن ۱۲ غرفه وجود دارد که با طرحهای حجمی و نمایش تصاویر رنگی بهطور هماهنگ، نمادهایی از اقتصاد و محیط زیست ایران را به نمایش میگذارد.
۲. نگارخانه اقوام برج آزادی :
راهرویی نیمدایره شامل ۸ ویترین بزرگ بوده که صنایعدستی ایران و اشیاء مردمشناسی در آنها به نمایش گذاشتهشده است. در این ویترینها برخی از صنایعدستی نقاط مختلف ایران به نمایش درآمده است. موقعیت این سالن به نحوی است که بازدیدکنندگان ضمن دیدار از غرفهها به سمت پایگاه دانستنیها و سالن نمایش هدایت میشوند.
۳.راهروی تکنولوژی برج آزادی :
در مقابل سالن نمایش مجموعه، دو سالن قرینه قرار دارد که سقف آنها دارای طاق گنبد گونه و تلفیقی از معماری سنتی و مدرن است. در معماری سقف سالنها گوشه سازیهای سنتی ایرانی و اسلامی به طرز زیبایی رعایت شده است.
در مرکز هریک از این دو سالن، فضایی مدور با ۲۸ صفحه نمایش رایانهای تعبیه شده است و بازدیدکنندگان بهوسیله صفحات نمایش، به یک بانک اطلاعاتی در خصوص وقایع انقلاب، معماری برج آزادی، ایرانشناسی و … دسترسی پیدا میکنند.
۴. تالار کهن برج آزادی :
تالار کهن با ۳۴۶ مترمربع مساحت تنها سالن مجموعه است که در قسمت زیرین برج قرار دارد و دارای ۱۵ ویترین مخصوص نمایش آثار موزهای و اشیاء نفیس است. گذرگاه پیشینیان و تالار کهن بهمنظور فراهم آوردن مجموعهای باستانشناختی و موزهای طراحی و ساختهشدهاند و فضایی برای نمایش آثار تاریخی و ملی ایران به شمار میآیند.
موقعیت جغرافیایی :
میدان آزادی از غرب به بزرگراه شهید لشگری، از شرق به خیابان آزادی، از جنوب به بزرگراه سعیدی و از شمال به بزرگراه جناح محدود شده است.
تقریباً از تمام نقاط شهر تهران و شهرهای حومه (مثل کرج، رباطکریم و اسلامشهر) به میدان و پایانه آزادی تاکسی و اتوبوس وجود دارد. همچنین از پایانه اتوبوس بینشهری به شهرهای شمالی و غربی کشور اتوبوس رفتوآمد میکند. برای رفتن به میدان و برج آزادی با مترو باید از خط ۴ مترو استفاده کرد و در ایستگاه میدان آزادی از قطار پیاده شد.
پایانه آزادی هم به سمت تهرانپارس، پایانه خاوران و دانشگاه علوم و تحقیقات تردد میکنند و اتوبوس های درونشهری هم به میدانهای اصلی شهر رفتوآمد میکنند.