بتن شاتکریت چیست؟ چه مزایا و معایبی دارد؟

بتن شاتکریت یا بتن پاششی، به بتنی گفته می شود که با هوا و سرعت بالا بر روی سطح پاشیده می شود. بتن شاتکریت از سیمان، سنگدانه، آب و مواد های افزودنی تشکیل شده است. بتن شاتکریت رفتار مشابه با بتن دارد اما روش ساخت، ترکیب و اجرا آن متفاوت با بتن است.
بتن شاتکریت سریع ترین روش برای جایگذاری بتن در همه کارها نیست اما در مواردی که نیاز به مقاطع نازک و سطح زیادی از بتن کاری باشد، شاتکریت به شکل موثری در زمان صرفه جویی می کند.
بتن شاتکریت از جمله مصالحی است که از گذشته تا به امروز همواره در صنعت ساخت و ساز مورد استفاده قرار گرفته است. این متریال نقش موثری در بالا بردن مقاومت سازه ایفا می کند. با پیشرفت تکنولوژی تجهیزات بسیاری برای اجرای بتن ریزی به منظور تعمیر و یا تقویت سازه  تولید شده که انجام بتن ریزی را آسان و نیاز به نیروی انسانی را کاهش داده است.
دستگاه بتن پاششی یا شاتکریت از جمله تجهیزاتی است که استفاده از آن در ساخت و ساز رواج یافته و روند بتن ریزی را تسریع بخشیده است.
بتن پاششی عملیات پاشش بتن یا ملات بر روی سطح حفاری شده توسط جریان هوای فشرده می باشد. این متریال شامل سیمان, ماسه و شن است و به دلیل بالا بودن سرعت پاشش آن بر روی سطح به صورت دینامیکی فشرده می شود و چسبندگی بالایی پیدا می کند.

فرآیند شاتکریت به یک ماشین شاتکریت، یک شلنگ تحویل، یک نازل، یک کمپرسور هوا و یک گروه از اپراتورها و کمک‌کنندگان نازل نیاز دارد. بسته به ظرفیت و مکانیسم اختلاط، دستگاه شاتکریت می تواند از نوع ناپیوسته یا پیوسته باشد. شلنگ تحویل بسته به فاصله و دسترسی به سایت برنامه می تواند سفت یا انعطاف پذیر باشد. بسته به درجه کنترل و اتوماسیون مورد نیاز، نازل می تواند دستی یا رباتیک باشد. کمپرسور هوا فشار و دبی لازم را برای پرتاب مواد فراهم می کند. خدمه وظیفه آماده سازی سطح، قرار دادن آرماتورها، کنترل کیفیت مخلوط، تنظیم محتوای آب، پاشش مواد و تکمیل سطح را بر عهده دارند