تقویت سازه های بتنی:
سازه های بتنی بخش عمده ای ازاسکلت بندی ساختمان ها را تشکیل می دهند به همین علت تداوم سازی و تقویت سازه های بتنی از اهمیت بالایی برخوردار است . از دلایل نیاز به بهسازی لرزه ای و مقاوم سازی سازه های بتنی می توان به وجود اشتباهات طراحی و اجرایی اشاره کرد که بصورت از ضعف های سازه بروز می کند که از راهای مختلف راهکارهای تقویت سازه های بتنی ، می توان آنهارا تعمیر ، ترمیم و تقویت کرد.
اجزای آسیب دیده سازه را به استاندارد بهره برداری می رسانند و در آخر با روش های تقویت سازی شروع به افزایش ظرفیت باربری آن می کنند .بتن یکی ازاصلی ترین مصالح ساختمانی است که با داشتن تداوم فشاری بالا و مناسب از مقاومت کششی بسیار کمی برخوردار است و به علت عدم رعایت دقت در محاسبات ، طراحی و اجرای و عملکرد آن باعث ضعف سازه و باعث تخریب عضو بتنی می شود .
درعوض با رعایت اصول صحیح و درست در مراحل طراحی و اجرای آن می تواند باعث ساخت و ساز های محکم با کیفیت بالا شود . بدلیل ماهیت سازه های بتنی در صورت بروز آسیب های نادرست در آن که منجر به تضعیف و تخریب سازه می شود می توان پس از ترمیم بتن با استفاده از روش های موجود و قابل اجرا اقدام به ترمیم بتن کرد .
بتن دارای مقاومت فشاری بالایی است ولی از معایب آن می توان به مقاومت کششی بسیارکم آن اشاره کرد .ضعف بتن یکی بصورت ظاهری ان میباشد مثل ترک در بتن است یا در اثر پیامدهای آن در ساختمان متوجه می شویم وبا انجام آزمایش های بتنی می توان از مقدار مقاومت حقیقی آن اطمینان حاصل پیداکنیم. برای رفع مشکل مقاومت کششی پایین و تقویت ساختمان بتن می توانیم مقاومت کششی آنرا با کاشت میلگرد بهبود بخشیم.
در صورتی که در المان بتنی آرماتور بکار نرفته باشد یا مسلح نشده باشد ، امکان ترک خوردگی و در نهایت آسیب تا روی زوال سازه پیشروی میکند و پس از اعمال بار مقداراسیب دیدگی خود را نشان میدهد.
روش های تقویت و مقاوم سازی سازه بتنی:
۱. ژاکت بتنی یا فولادی:
مقاوم سازی با ژاکت فولادی و ژاکت بتنی از تکنیک های قدیمی متداول در تقویت سازه های بتنی و بهسازی آن است . بکارگیری فولاد نیز یک شیوه ی اولیه در افزایش ظرفیت اسکلت های بتنی است ، در تقویت سازه بتنی با بکار گیری فولاد ، لایه بتنی عضو مورد نظر در سازه جدا می شود .
میلگردهای فلزی اضافه در این بخش نصب می شود سپس این مورد با استفاده از رزین های مخصوص که دارای مقاومت بالا هستند پوشیده می گردد .از معایب بزرگ این روش عدم توجه به احتمال بروز زنگ زدگی و خوردگی در میلگردهای فولادی است.
۲.ژاکت بتنی:
مقاوم سازی با ژاکت بتنی یکی دیگر از روش های قدیمی تقویت سازه های بتنی است . ژاکت بتنی از طریق افزایش میزان شکل پذیری و سختی اجزای سازه ، مقاومت کلی ساختمان را افزایش می دهد .
درحین اجرای این روش ساختمان قابل بهره برداری نمی باشد . بکار بردن بتن آرمه در مقاوم سازی سازه های بتنی علاوه بر افزایش سختی موجب افزایش ابعاد سازه ی بتنی مورد نظرمی شود که همین امر موجب مقدار بار مرده ی وارد بر سازه را بیشتر می کند و این پدیده از معایب این روش است .
۳.دیوار برشی:
مقاوم سازی سازه های بتنی با دیوار برشی از تکنیک های متداول و اقتصادی است . هزینه ی ساخت پایین دارد نصب سریع و قدرت جذب بالای و انرژی موجب استفاده از این روش شده است .
دیوار برشی از طریق افزایش شکل پذیری ، اعضای بتنی را تقویت می کند و از بروز خسارت شدید در زلزله جلوگیری می کند . باید توجه داشت که اجرای دیوار برشی و مقاوم سازی با دیوار برشی مستلزم آماده سازی فونداسیون جهت تحمل نیروی وارد بر آن است .
۴.الیاف اف آر پی:
برای مقاوم سازی و تقویت سازه های بتنی به متریال هایی نیاز است که در کنار افزایش مقاومت و سختی عضو مورد نظر در شرایط نامناسب محیطی نیز دوام خود را حفظ کنند و از بتن نگهداری کنند .
با گسترش روز افزون علم مهندسی و تولید متریال های جدید در صنعت ساختمان تکنیک های مقاوم سازی ساختمان نیز افزایش یافت و سبب پیشرفت زیادی در زمینه ی تعمیر ، ترمیم و تقویت ساازه های بتنی شد .
محصولات اف آر پی یکی از بهترین مصالح نوین و پیشرفته در صنعت ساخت و ساز است که ضمن تقویت سازه ها ، نقص های موجود در شیوه های سنتی مقاوم سازی را تا حد زیادی پوشش داده است .
علاوه بر افزودن مقاومت سازه ، تعمیر و ترمیم بتن از وزن و ضخامت کمی برخوردارند و مشکل افزایش وزن و ابعاد در روش های سنتی مقاوم سازی را ندارند . ضمنا حین اجرای مقاوم سازی با اف آر پی امکان استفاده از سازه وجود دارد و نیروی انسانی زیادی را جهت نصب بکار نمی گیرد .
