رعایت ایمنی در ساخت و ساز

ايمني در کارگاه شامل :

۲. ایمنی در فضاي كار:

۳. ايمني مربوط به كف ساختمان :

كف اطاقها و قسمتهايي كه محل عبور كارگران بوده و يا براي حمل ونقل مواد تخصيص داده شده است ، بايد صاف وهمـوار بوده و عاري از حفره و ســوراخ ، تراشه‌هــاي چوب ، برآمدگي نـاشي از پوشش نامناسب مجاري ، ميخ و پيچ و مهره و لوله ، دريچه يا برآمدگي و برجستگي و هر گونه موانعي باشد كه ممكن است موجب گيركردن يا لغزيدن اشخاص گردد.

كف اطاق‌ها و راهروها و پياده‌روها نبايد در شرايط عادي هيچ‌گونه لغزندگي داشته و نيز نبايد از مصالحي ساخته شده و يا از موادي اندوده شده باشد كه در نتيجه رفت وآمد ايجاد ناراحتي و گرد‌وخاك و ساييدگي و در نتيجه باعث لغزندگي گردد.

در محل كار و محل هايي كه دستگاه‌هاي متعددي قرار دارد بايستي بوسيله خط ‌كشي با رنگ  مشخص در دو طرف راه اصلي و راههاي فرعي را مشخص نموده و حتي محل قرار دادن مواد خام و مواد توليدي بوسيله اين خطوط معين گردد تا رفت‌ و آمد ، حمل‌ و نقل مواد و همچنين جهت حركت اصلي با علامت‌گذاري روي زمين معلوم و روشن باشد.

كف كارگاهها بايد قابل شستشو بوده و در مواردي كه نوع كار موجب ريخته شدن آب دركف كارگاه گردد بايد شيب كافي داشته باشد كه آبها را به سمت مجاري فاضلاب هدايت نمايد.

۴. سازه‌ و نرده های حفاظتي :

 نرده ، حفاظي است عمودي كه بايد براي جلوگيري از سقوط افراد در اطراف و گوشه‌هاي نمايان سقف‌ها، ديوارهاي باز، سكوهاي كار، راهروها، راه پله‌ها، سقفهاي موقت يا ساير محل‌هاي كار و تردد كارگران تعبيه شود. ارتفاع نرده استاندارد از كف طبقه يا سكوي كار نبايد از ۹۰ سانتيمتر كمتر و از ۱۱۰ سانتيمتر بيشترباشد.

همچنين ارتفاع نرده راه پله نبايد از ۷۵ سانتيمتر كمتر و از ۸۵ سانتيمتر بيشتر باشد. ساختمان و اجزاي نرده بايد داراي چنان مقاومتي باشد كه بتواند در مقابل حداقل ۱۰۰ كيلوگرم فشار و ضربه وارد در تمام جهات مقاومت نمايد.

مقاومت لازم را براي مواقعي كه در معرض برخورد وسايل متحرك قرار مي‌گيرد ، داشته باشد. كليه‌ نرده‌ها بايد از چوب، لوله آهنهاي پروفيل يا مصالح ديگري كه استحكام كافي داشته باشد ، ساخته شده و در فواصل حداكثر ۲ متر داراي پايه و كلافهاي عمودي و افقي باشند.

نکات ایمنی در ساخت و کارگاه های ساختمانی :

کارگران ساختمانی باید مجهز به وسایلی همچون : کفش، کلاه ایمنی، لباس مخصوص، دستکش، طناب نجات، عینک مخصوص و … با توجه به محیط و شرایط کار استفاده نمایند.

سطح معابری که برای عبور چرخ های دستی در نظر گرفته می شود باید صاف بوده و یک متر عرض داشته باشند.

کارگران نباید در روزهای بارانی و طوفانی بر روی پشت بام ساختمان کار کنند.

استفاده از طناب و کمربند ایمنی توسط کارگرانی که بر روی سطوح شیبدار با شیب بیشتر از ۲۰ درجه کار می کنند الزامی است.

دستگاه های تولید بتن باید دارای ضامن باشند تا در صورت نیاز به تمیزکاری بتوان دستگاه را قفل نمود و از ایمنی آن اطمینان حاصل کرد.

بناهایی که ملات آنها هنوز خشک نشده سست می باشند، در نتیجه نباید بر روی آنها داربست یا بار اضافی قرار داد.

نصب و برپایی تیرهای فلزی در زمان بارندگی، یخبندان و وزش بادهای شدید امری خطرناک است و باید از آن اجتناب گردد.

کارگرانی که بر روی پشت بام های شیب دار کار می کنند باید از نردبان یا صفحات تراولینگ بسیار محکم و مقاوم استفاده کنند. این نردبان ها و صفحات مانع از لغزش پای کارگران شده و احتمال سقوط آنها را کاهش می دهند.

برای حمل و جا به جایی مصالحی نظیر تیر آهن، چوب و … حتما باید تابلو نصب شود تا عابران از آن مطلع شوند.

برای رعایت تعادل در بالا و پایین آوردن بار توسط جرثقیل باید طناب هدایت کننده استفاده گردد.

وسایلی که برای باربری استفاده می شوند باید مجهز به ضامن باشند تا در صورت توقف، بار حرکت نکند.

برای قرار دادن ستون های آهن روی یکدیگر نباید بیشتر از یک طبقه ستون بدون جوشکاری روی هم قرار گیرند.

انبار کردن و روی هم انباشتن مصالح ساختمانی باید به گونه ای باشد که وسایل نقلیه و عابرین هنگام تردد دچار مشکل نشوند.

حمل و نقل مواد شیمیایی باید با توجه به دستورالعمل شرکت سازنده انجام شود.

قطع درختان باید به گونه ای انجام شود که به عابران و یا ساختمان های مجاور آسیبی وارد نشود. در واقع درختان پس از قطع شدن باید در جهت مکانی سقوط کنند که مورد حفاظت قرار گرفته است.

افرادی که در جریان عملیات گودبرداری قرار ندارند باید به اندازه ۵ متر با گود فاصله خود را حفظ نمایند.

اگر محلی که چاه حفر می شود در نزدیکی معابر عمومی قرار گرفته باشد باید از حصار برای جلوگیری از سقوط افراد به آن علارغم تابلوهای هشدار دهنده و چراغ های احتیاط استفاده نمود.

برای حفظ جان کارگران در برابر خطر ریزش دیواره چاه باید از الوارهای زیرپایی با مقاومت لازم استفاده نمود.

قیر داغ باید در جایی نگه داری شود که دارای تهویه است زیرا نگهداری آن در محوطه بسته خطر ساز است.

کابل های دستگاه های جوشکاری باید عایق بندی شده باشند تا دچار حریق و یا زنگ زدگی نشوند.

از جوشکاری بر روی داربست های آویزان که با کابل محکم شده اند باید اجتناب نمود.

مصالحی که برای نصب داربست استفاده می شوند از قبیل فولاد، چوب و … باید مرغوب باشند.

داربست باید به گونه ای طراحی شود که تکیه گاه های آن و اجزای دیگر بتوانند فشار وارد آمده را تحمل کنند.

از قرار دادن داربست به طور مستقیم بر روی زمین باید پرهیز شود. بلکه باید آن را بر روی شالوده با قابلیت توزیع بار نصب کرد.

در صورتی که کارگران مجبور به استفاده از مواد اسیدی هستند باید حتماً از وسایل حفاظتی مناسب استفاده نمایند.

به منظور بالا بردن تیر آهن ها استفاده از کابل های بسیار مقاوم امری ضروری است.

همیشه خطرات جانی در نصب قطعات فلزی وجود داشته بدین منظور همواره باید به نکات ایمنی توجه شود.

تخریب ساختمان های بلند باید با رعایت اصول و مقررات لازم صورت پذیرد.

کارگران ساختمانی باید دارای مهارت بوده و بر کار آنها نظارت گردد.