بتن مسلح چیست و چه کاربری دارد

بتن مسلح یا بتن آرمه یکی از انواع بتن‌های قابل استفاده برای ساخت اعضای باربر و غیر باربر سازه‌های عمرانی است. این نوع بتن از ترکیب بتن معمولی با المان‌های تقویت‌کننده نظیر میلگرد یا الیاف فولادی تشکیل می‌شود. این مصالح ساختمانی به عنوان مهم‌ترین جایگزین پروفیل‌های فولادی در ساخت اسکلت ساختمان‌های مسکونی و تجاری به حساب می‌آید. در این مقاله، به معرفی تاریخچه، انواع، کاربردها، مشخصات می پردازیم.

مسلح کردن بتن شامل میله‌های فولادی، صفحات یا الیافی است که باعث تقویت مصالح می‌شوند. قابلیت تحمل بار توسط این مصالح بیشتر می‌شود و به همین دلیل از بتن مسلح بطور گسترده‌ای در ساخت و ساز استفاده می‌شود. در واقع این نوع بتن یکی از متداول‌ترین نوع مصالح ساختمانی میباشد که مورد استفاده در ساخت و ساز قرار می گیرد.

بتن مسلح می‌شود تا مقاومت کششی آن افزایش یابد. بدون تقویت شدن، امکان ساخت بسیاری از ساختمان‌ها و سازه‌های بتنی وجود ندارد. بتن همراه با میلگرد برای بسیاری از انواع سازه‌ها و اجزایی مانند دال بتنی، دیوارها، تیرها، ستون‌ها، پی‌ها، قاب‌ها و … مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مصالح تقویت کننده به شکلی در داخل بتن گنجانده می‌شوند که دو قسمت در کنار هم بار اعمالی را تحمل کنند. مقاومت فشاری بتن و استحکام کششی فولاد یک پیوند قوی را جهت مقابله با این تنش‌ها برای یک دوره طولانی تشکیل می‌دهند. بتن خالص برای بیشتر پروژه‌های ساخت و ساز مناسب نمی‌باشد زیرا نمی‌تواند به راحتی در برابر تنش‌های ایجاد شده در اثر نیروهای ارتعاش، باد و غیره مقاومت کند.

برای مسلح کردن بتن از میلگرد های تقویتی، شبکه‌های توری تقویتی، صفحات فلزی یا الیاف تقویتی استفاده می‌گردد.

هدف اصلی استفاده از بتن آرمه، مقاوم کردن بتن در برابر نیروهای کششی انجام می شود. داخل بتن آرمانتور هایی بافته می شوند (به دلیل مقاومت کششی بالای میلگرد) تا بدین طریق نیروهای کششی به بتن وارد نشده و سبب ترک‌خوردگی و در نهایت پکیدن بتن نشود. مقاومت کششی بتن ۰٫۱ مقاومت فشاری آن است. کرنش شکست بتن در کشش، بسیار پایین است که با مسلح نمودن آن می‌توان دو لبه بتن ترک‌خورده را به هم نزدیک کرد.

بتن متشکل از سیمان و مخلوط سنگدانه‌ ها شن و ماسه می باشد که با اضافه شدن آب یک ساختار محکم را تشکیل می‌دهند. هنگامی که فولاد که دارای مقاومت کششی بالایی است در بتن گنجانده می‌شود، مصالح کامپوزیت حاصله در برابر نیروهای فشاری، خمشی و کششی مقاومت می‌کنند. چنین مصالحی را می‌توان در هر اندازه و شکل و کاربردی در ساخت و ساز استفاده کرد.

1. کیفیت بتن به منظور ترکیب بتن با میلگرد شباهت ضریب انبساط حرارتی آن با فلز است که در اثر آن تنش‌های داخلی ناشی از ارتعاش در انبساط یا انقباض حرارتی از بین می‌روند.
2. سخت شدن خمیر سیمانی داخل بتن مطابق با خصوصیات سطح فولاد است که امکان انتقال تنش را بطور موثر بین دو قسمت فراهم می‌کند. چسبندگی بین فولاد و بتن با زبر بودن میله‌های فولادی افزایش می‌یابد.
3. به دلیل محیط قلیایی ناشی از آهک یک غشاء بر روی فولاد شکل می‌گیرد که به همین دلیل فولاد در برابر خوردگی مقاومت بیشتری پیدا می‌کند.