سقف کاذب
سقف کاذب قسمتی از معماری داخلی است، که برای پوشش سقف اصلی (زیر سقف) به‌کار می‌رود. سقفی است غیر باربر که به دلایل فنی و معماری در ساختمان به کار برده می‌شود.
مزایا این نوع سقف ها :
۱-اجرای صحیح این نوع سقف در ساختمانها می تواند به میزان قابل توجهی مصرف سوخت را کاهش دهد.
۲-سقف کاذب با حذف بخشی از فضای مورد سرمایش و گرمایش میزان مصرف انرژی را که برای این منظور به کار می رود، کاهش می دهد.
۳-طبقات فوقانی می تواند از انتقال حرارت بین فضای داخلی و فضای خارج ساختمان بکاهد.
۴-استفاده از عایقهای حرارتی و اجرای صحیح و بدون درز اینگونه سقفها تبادل حرارتی را کاهش می دهد.
۵-انسانی‌تر کردن مقیاس ساختمان
۶-پوشاندن برجستگی‌های سازه سقف
۷-ایجاد فرم‌های خاص و زیبای معماری و نورپردازی‌های ویژه
دلیل استفاده از سیستم سقف های کاذب را میتوان به ترتیب زیر برشمرد:
ب: ایجاد فضایی برای جاسازی تأسیسات و تجهیزات سبک وزن
پ: بهبود عایق بندی صوتی و یا حرارتی سقف هر طبقه از ساختمان
ج: ایجاد سقفی کوتاه‌تر برای فضاهای داخلی ساختمان
د:زیبائی و استحکام فوق العاده سقفهای کاذب P.V.C
معایب سقف کاذب :
۱- ارتفاع اتاق را به میزان چند اینچ یا چند سانتی متر کاهش دهد زیرا زیر سقف سازه ای اجرا می‌شود.
۲- نیاز به مراقبت‌های مکرر دارند، و دارای عمر طولانی نیستند.
۳-سقفهای کاذب بعد‌از مدتی نشست میکنند و پس از چند سال استفاده مکرر رنگ‌پریده و چرک‌آ‌لود می‌شوند.
۴- این سقف‌به اندازه سقفهای قدیمی و سازه ای مقاومت ندارند، به‌ویژه ازنظر بلایای طبیعی مانند زلزله ممکن است ناپایدار باشند. خطر دیگر این سقفها سقوط اتصالات نصب‌شده است.
۵-منفی‌ترین مورد این نوع سقف ها پیشرفتی است که دارد بدین معنی که این سقفها درهرجایی بین پنج تا هشت اینچ بکار می‌روند تا روکشی برروی روشنایی و یا اتصالات دیگر باشند.
انواع سقف کاذب مناسب برای ساختمان :
سقف های کاذب اصولا قابل اجرا می باشند.
۱-سقف هایی که قابلیت دسترسی به فضای میان سقف اصلی و سقف کاذب را به راحتی مهیا میکنند.
۲-سقف هایی که دائمی هستند و برای دسترسی به پشت آنها میبایست تخریب شوند.
از سقفهای دسته اول میتوان به ، سقف کاذب آی گلس، سقف دامپا وسقف گریلیوم اشاره کرد و در دسته دوم سقفهایی نظیر رابیتس و گچ و کناف جای میگیرند .
